Het verhaal van Dirk
Het was 7 januari 2020 toen ik mijn diagnose kreeg.
Toevallig ontdekte ik het. Ik heb vele jaren handbal gespeeld en ken mijn lichaam goed. Op een ochtend voelde ik iets aan mijn linker tepel, het gaf mijn een ongemakkelijk gevoel en ik besloot mijn huisarts te bezoeken. Die stuurde mij voor een aantal testen door naar het hospitaal. Ik was verrast dat ik op de afdeling gynaecologie terecht kwam. Blijkbaar zijn er geen specialisten voor borstkanker bij mannen, omdat slechts 1% van de patiënten man zijn.
Ik was vrachtwagenchauffeur en wou zo snel mogelijk terug op de baan zijn. Weken later zat ik in mijn vrachtwagen en kreeg ik een telefoontje van mijn dokter. Hij vroeg mij om langs te komen omdat hij iets wou bespreken. Ik vertelde hem dat het onmogelijk was omdat ik voor de ganse week weg was. Toch drong hij aan. Bij de dokter aangekomen vertelde hij mij dat ik, een drie centimeter groot gezwel aan mijn tepel had. Ik werd doorgestuurd naar een oncoloog. Die stelde mij voor om te starten met chemotherapie om de tumor te doen krimpen en vervolgens zou die chirurgisch verwijderd worden. Ik veronderstelde dat de behandeling gelijkaardig zou zijn als bij dames.
Door de tumor eerst te doen krimpen met chemo, zou de borst niet moeten geamputeerd worden. Maar omdat ik geen vrouwenborst heb, moest die niet gespaard worden, dus vroeg ik hem om de borst onmiddellijk te verwijderen. De dokter vond dit geen goed idee, en wie ben ik om met hem in discussie te gaan.
Op 8 september 2020 werd mijn borst toch geamputeerd. Daags voordien had mijn echtgenote besloten om te scheiden. Zij vond dat een man met kanker die chemo krijgt minder waard is. Bij de operatie werden de lymfeklieren in mijn oksel volledig geruimd. Dit om te voorkomen dat de kanker zich in mijn lichaam zou verspreiden. Ik ontwikkelde een lymfoedeem in mijn arm waardoor hij nu driemaal dikker is dan voorheen.
Een nabehandeling bestond uit een medicatieschema waarvoor ik 3.600 euro per maand moest bijleggen. Borstkankermedicijnen werden niet terugbetaald voor mannen en dat in tegenstelling tot dames waar die behandeling gratis is.
Ik spande een rechtszaak in en won deze uiteindelijk. Gevolg is dat sinds november 2024 alle borstkankerbehandelingen voor mannen financieel dezelfde kost hebben als voor vrouwen. Desondanks dat ik uitzaaiingen heb ben ik toch heel fier om dit gerealiseerd te hebben.
Dirk Gogne, uit Antwerpen °1963
Toevallig ontdekte ik het. Ik heb vele jaren handbal gespeeld en ken mijn lichaam goed. Op een ochtend voelde ik iets aan mijn linker tepel, het gaf mijn een ongemakkelijk gevoel en ik besloot mijn huisarts te bezoeken. Die stuurde mij voor een aantal testen door naar het hospitaal. Ik was verrast dat ik op de afdeling gynaecologie terecht kwam. Blijkbaar zijn er geen specialisten voor borstkanker bij mannen, omdat slechts 1% van de patiënten man zijn.
Ik was vrachtwagenchauffeur en wou zo snel mogelijk terug op de baan zijn. Weken later zat ik in mijn vrachtwagen en kreeg ik een telefoontje van mijn dokter. Hij vroeg mij om langs te komen omdat hij iets wou bespreken. Ik vertelde hem dat het onmogelijk was omdat ik voor de ganse week weg was. Toch drong hij aan. Bij de dokter aangekomen vertelde hij mij dat ik, een drie centimeter groot gezwel aan mijn tepel had. Ik werd doorgestuurd naar een oncoloog. Die stelde mij voor om te starten met chemotherapie om de tumor te doen krimpen en vervolgens zou die chirurgisch verwijderd worden. Ik veronderstelde dat de behandeling gelijkaardig zou zijn als bij dames.
Door de tumor eerst te doen krimpen met chemo, zou de borst niet moeten geamputeerd worden. Maar omdat ik geen vrouwenborst heb, moest die niet gespaard worden, dus vroeg ik hem om de borst onmiddellijk te verwijderen. De dokter vond dit geen goed idee, en wie ben ik om met hem in discussie te gaan.
Op 8 september 2020 werd mijn borst toch geamputeerd. Daags voordien had mijn echtgenote besloten om te scheiden. Zij vond dat een man met kanker die chemo krijgt minder waard is. Bij de operatie werden de lymfeklieren in mijn oksel volledig geruimd. Dit om te voorkomen dat de kanker zich in mijn lichaam zou verspreiden. Ik ontwikkelde een lymfoedeem in mijn arm waardoor hij nu driemaal dikker is dan voorheen.
Een nabehandeling bestond uit een medicatieschema waarvoor ik 3.600 euro per maand moest bijleggen. Borstkankermedicijnen werden niet terugbetaald voor mannen en dat in tegenstelling tot dames waar die behandeling gratis is.
Ik spande een rechtszaak in en won deze uiteindelijk. Gevolg is dat sinds november 2024 alle borstkankerbehandelingen voor mannen financieel dezelfde kost hebben als voor vrouwen. Desondanks dat ik uitzaaiingen heb ben ik toch heel fier om dit gerealiseerd te hebben.
Dirk Gogne, uit Antwerpen °1963