Het verhaal van Auguste
Het begon met pijn ter hoogte van mijn borst. Ik stond er niet bij stil want wie heeft nu niet eens een pijntje en al zeker op een latere leeftijd.
Enkele dagen later smeerde mijn echtgenote mijn schouder in met
verzachtende zalf en ik vertelde haar van de pijn. Ze onderzocht mijn borst en voelde een knobbel in de pijnlijke borst en spoorde mij aan om er mee naar de dokter te gaan.
Na het onderzoek maakte de dokter zich wel wat zorgen en verwees me door naar een radiologe.
Gebaseerd op haar resultaten kwam ik vrij snel in het UZ Gasthuisberg terecht bij professor Smeets. Verdere onderzoeken wezen uit dat ik een ingekapselde kwaadaardige tumor had in mijn rechterborst. Op 22 maart ging ik onder het mes en werd de tumor weggehaald, nadien volgde nog een traject van bestralingen, kinesitherapie en medicatie. Deze laatste neem ik nog steeds tot op de dag van vandaag.
Als ik nu, na enkele jaren later, mijn traject bekijk dan ben ik vooral blij met de professionele opvolging. Er zaten als het ware maar slechts twee weken tussen de eerste onderzoeken en de ingreep om de tumor te
verwijderen. Maar ook de manier waarop ik opgevolgd ben door de
dokters, verpleging en personeel van UZ Gasthuisberg, en dan specifiek
professor Smeets was van het hoogste niveau. De diagnose borstkanker
krijgen is levens veranderend voor eenieder, maar dit als man te horen
krijgen was toch een extra dimensie om te verwerken. Ik ben dan ook onder de indruk van hoe het hele team van zorgverleners me hiermee hielp.
Ik ben ook dankbaar voor de steun en liefde die ik krijg van mijn
familie en specifiek van mijn echtgenote. Zij stond sinds dag 1 aan mijn zijde en was er voor mij, door dik en dun, bij het hele proces. Ook hoe mijn kinderen en kleinkind me bijstonden in mijn behandeling en genezing was een hart onder de riem.
Tenslotte is voor mij de kameraadschap die ik vond bij BorstkankerMAN van groot belang. Als bestuurslid zet ik mij in om de boodschap mee uit te dragen, en heb ik als vrijwilliger hiermee een zinvolle vrijetijdsbesteding. De organisatie, die zich inzet voor onze belangen als mannen met borstkanker, laat me toe in contact te komen met lotgenoten en te beseffen dat ik niet alleen met de ziekte sta.
Auguste Rentmeesters, Leuven ° 1944
Enkele dagen later smeerde mijn echtgenote mijn schouder in met
verzachtende zalf en ik vertelde haar van de pijn. Ze onderzocht mijn borst en voelde een knobbel in de pijnlijke borst en spoorde mij aan om er mee naar de dokter te gaan.
Na het onderzoek maakte de dokter zich wel wat zorgen en verwees me door naar een radiologe.
Gebaseerd op haar resultaten kwam ik vrij snel in het UZ Gasthuisberg terecht bij professor Smeets. Verdere onderzoeken wezen uit dat ik een ingekapselde kwaadaardige tumor had in mijn rechterborst. Op 22 maart ging ik onder het mes en werd de tumor weggehaald, nadien volgde nog een traject van bestralingen, kinesitherapie en medicatie. Deze laatste neem ik nog steeds tot op de dag van vandaag.
Als ik nu, na enkele jaren later, mijn traject bekijk dan ben ik vooral blij met de professionele opvolging. Er zaten als het ware maar slechts twee weken tussen de eerste onderzoeken en de ingreep om de tumor te
verwijderen. Maar ook de manier waarop ik opgevolgd ben door de
dokters, verpleging en personeel van UZ Gasthuisberg, en dan specifiek
professor Smeets was van het hoogste niveau. De diagnose borstkanker
krijgen is levens veranderend voor eenieder, maar dit als man te horen
krijgen was toch een extra dimensie om te verwerken. Ik ben dan ook onder de indruk van hoe het hele team van zorgverleners me hiermee hielp.
Ik ben ook dankbaar voor de steun en liefde die ik krijg van mijn
familie en specifiek van mijn echtgenote. Zij stond sinds dag 1 aan mijn zijde en was er voor mij, door dik en dun, bij het hele proces. Ook hoe mijn kinderen en kleinkind me bijstonden in mijn behandeling en genezing was een hart onder de riem.
Tenslotte is voor mij de kameraadschap die ik vond bij BorstkankerMAN van groot belang. Als bestuurslid zet ik mij in om de boodschap mee uit te dragen, en heb ik als vrijwilliger hiermee een zinvolle vrijetijdsbesteding. De organisatie, die zich inzet voor onze belangen als mannen met borstkanker, laat me toe in contact te komen met lotgenoten en te beseffen dat ik niet alleen met de ziekte sta.
Auguste Rentmeesters, Leuven ° 1944