Het verhaal van Andre
Ik was pas 39 toen ik s’ ochtends meerdere malen een bruin vlekje ontdekte op mijn nachthemdje. Ik besefte niet van waar dat kwam tot ik op een ochtend in ontbloot bovenlichaam voor de spiegel stond en een glinsterende druppel aan mijn tepel zag. De druppel veegde ik weg met mijn nachthemdje en dezelfde kleur van de vlekken kwam tevoorschijn. Mysterie opgelost… dacht ik.
Mijn echtgenote liet het daar niet bij en drong aan om naar de huisarts te gaan. Onze huisarts nam de juiste beslissing en stuurde mij onmiddellijk door naar het ziekenhuis. Het werd een mammografie. Wat een geklungel om de juiste positie in te nemen tussen die twee platen. Er volgde nog een echografie, bloedstalen en een radiografie. De specialist zei dat er een
knobbeltje zat dat best zou verwijderd worden. Ik onderging een eerste ingreep waarbij mijn tepel en melkklieren verwijderd werden. Na onderzoek van het verwijderde weefsel viel het verdict.
Ik had borstkanker. Hoe is dat mogelijk, ik ben toch een man!
Een tweede operatie volgde met volledige verwijdering van de linkerborst en al de okselklieren. Veel informatie was er toen niet beschikbaar over mannen met borstkanker. Die leemte zou ik nadien trachten op te vullen door met
enkele lotgenoten een patiëntenvereniging op te richten. De onzekerheid was groot, zou ik het overleven en hoe moet het verder met ons gezin. We hadden schoolgaande kinderen en moesten nog een hypotheeklening afbetalen. Niet eenvoudig met een beperkt inkomen.
De nabehandelingen waren belastend naar gelukkig succesvol.
Met een gehavend lichaam en een gemotiveerde geest kon ik terug aan het werk. Mijn oude job als technieker lukte niet meer, ik moest overschakelen naar een kantoor job. Dus opnieuw aanpassen en studeren.
Uiteindelijk maakte ik na de ingreep nog een mooie beroepscarrière.
De ziekte had mij ook positieve dingen bijgebracht en daar ben ik zeer gelukkig mee. Borstkanker bij mannen het bestaat wel degelijk, negeer de symptomen niet en bij twijfel raadpleeg een huisarts, het kan je leven redden.
Dank zij de alerte reactie van zowel mijn echtgenote als onze huisarts, kon mijn behandeling snel starten. De succesvolle behandeling heeft er voor gezorgd dat ik nu, 29 jaar na de diagnose, nog steeds in leven ben.
Er tijdig bij zijn is echt belangrijk !
Andre Pauwels, Kortenberg. °1957
Mijn echtgenote liet het daar niet bij en drong aan om naar de huisarts te gaan. Onze huisarts nam de juiste beslissing en stuurde mij onmiddellijk door naar het ziekenhuis. Het werd een mammografie. Wat een geklungel om de juiste positie in te nemen tussen die twee platen. Er volgde nog een echografie, bloedstalen en een radiografie. De specialist zei dat er een
knobbeltje zat dat best zou verwijderd worden. Ik onderging een eerste ingreep waarbij mijn tepel en melkklieren verwijderd werden. Na onderzoek van het verwijderde weefsel viel het verdict.
Ik had borstkanker. Hoe is dat mogelijk, ik ben toch een man!
Een tweede operatie volgde met volledige verwijdering van de linkerborst en al de okselklieren. Veel informatie was er toen niet beschikbaar over mannen met borstkanker. Die leemte zou ik nadien trachten op te vullen door met
enkele lotgenoten een patiëntenvereniging op te richten. De onzekerheid was groot, zou ik het overleven en hoe moet het verder met ons gezin. We hadden schoolgaande kinderen en moesten nog een hypotheeklening afbetalen. Niet eenvoudig met een beperkt inkomen.
De nabehandelingen waren belastend naar gelukkig succesvol.
Met een gehavend lichaam en een gemotiveerde geest kon ik terug aan het werk. Mijn oude job als technieker lukte niet meer, ik moest overschakelen naar een kantoor job. Dus opnieuw aanpassen en studeren.
Uiteindelijk maakte ik na de ingreep nog een mooie beroepscarrière.
De ziekte had mij ook positieve dingen bijgebracht en daar ben ik zeer gelukkig mee. Borstkanker bij mannen het bestaat wel degelijk, negeer de symptomen niet en bij twijfel raadpleeg een huisarts, het kan je leven redden.
Dank zij de alerte reactie van zowel mijn echtgenote als onze huisarts, kon mijn behandeling snel starten. De succesvolle behandeling heeft er voor gezorgd dat ik nu, 29 jaar na de diagnose, nog steeds in leven ben.
Er tijdig bij zijn is echt belangrijk !
Andre Pauwels, Kortenberg. °1957